Вераб’ё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вераб’ё́ва
Р. Вераб’ё́ва
Д. Вераб’ё́ву
В. Вераб’ё́ва
Т. Вераб’ё́вам
М. Вераб’ё́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вераб’ёва (в., Слуцкі р-н) 9/595

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вераб’ёва А. М. 3/113

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вераб’ёва В. С. 3/113

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)