вене́рын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вене́рын |
вене́рына |
вене́рына |
вене́рыны |
| Р. |
вене́рынага |
вене́рынай вене́рынае |
вене́рынага |
вене́рыных |
| Д. |
вене́рынаму |
вене́рынай |
вене́рынаму |
вене́рыным |
| В. |
вене́рын (неадуш.) вене́рынага (адуш.) |
вене́рыну |
вене́рына |
вене́рыны (неадуш.) вене́рыных (адуш.) |
| Т. |
вене́рыным |
вене́рынай вене́рынаю |
вене́рыным |
вене́рынымі |
| М. |
вене́рыным |
вене́рынай |
вене́рыным |
вене́рыных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вене́рын
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вене́рын |
вене́рына |
вене́рына |
вене́рыны |
| Р. |
вене́рынага |
вене́рынай вене́рынае |
вене́рынага |
вене́рыных |
| Д. |
вене́рынаму |
вене́рынай |
вене́рынаму |
вене́рыным |
| В. |
вене́рын (неадуш.) вене́рынага (адуш.) |
вене́рыну |
вене́рына |
вене́рыны (неадуш.) вене́рыных (адуш.) |
| Т. |
вене́рыным |
вене́рынай вене́рынаю |
вене́рыным |
вене́рынымі |
| М. |
вене́рыным |
вене́рынай |
вене́рыным |
вене́рыных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вене́рын: в. чараві́чак бот. вене́рин башмачо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВЕНЕ́РЫН ЧАРАВІ́ЧАК
(Cypripedium),
род кветкавых раслін сям. ятрышнікавых. Каля 50 відаў. Пашыраны ва ўмераным і халодным паясах Паўн. паўшар’я: 1 від трапляецца ў Мексіцы. На Беларусі вельмі рэдка ў шыракалістых, хвойных і мяшаных лясах трапляецца венерын чаравічак сапраўдны, або жоўты (Cypripedium calceolus), які занесены ў Чырв. кнігу Рэспублікі Беларусь, таксама трапляліся буйнакветкавы (Cypripedium macranthon) і плямісты (Cypripedium guttatum), якія лічацца зніклымі.
Шматгадовыя травяністыя расліны з моцнымі ўзыходнымі сцябламі выш. да 50 см і гарызантальным карэнішчам. Лісце простае, шырокаавальнае або эліпсоіднае. Кветкі вялікія, адзіночныя або сабраныя па 2—3 у гронкі, рознай афарбоўкі і арыгінальнай формы (мехападобна ўздутая губа калякветніка нагадвае чаравічак, адсюль назва). Плод — каробачка з вельмі дробным насеннем. Дэкар. і лек. расліны.
т. 4, с. 80
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вене́рин вене́рын;
вене́рин башмачо́к бот. вене́рын чараві́чак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
башмачо́к
1. уменьш. чараві́чак, -чка м.;
2. / вене́рин башмачо́к бот. вене́рын чараві́чак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чараві́чкі, -чак, ед. чараві́чак, -чка м. боти́ночки, башмачки́;
○ вене́рын чараві́чак — бот. вене́рин башмачо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
obuwik
м. бат. венерын чаравічак (Cypripedium L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГРАБНЕВІКІ́
(Ctenophora),
тып марскіх беспазваночных жывёл. 1 клас, 2 падкласы: шчупальцавыя (Tentaculifera) з 5 атр. і бясшчупальцавыя (Atentaculata) з 1 атр. Каля 120 відаў, жывуць ва ўсіх морах на рознай глыбіні. Найб. вядомыя: грабневікі з роду берое (Beroe), балінопсіс (Bolinopsis), грабневікі, якія поўзаюць, з роду ктэнаплана (Ctenoplana), Венерын пояс (Cestus veneris).
Даўж. ад 2 мм да 2,5 м (Венерын пояс). Цела студзяністае, празрыстае, авальнай, яйцападобнай або інш. формы, з ротам на адным канцы і органамі раўнавагі на другім. Перамяшчаюцца з дапамогай 8 радоў грабных пласцінак, па баках 2 шчупальцы. Гермафрадыты. Развіццё з лічынкай. Драпежнікі, жывяцца пераважна планктонам, зрэдку ікрой і маляўкамі рыб. Грабневікі берое паядаюць інш. грабневікоў, а самі з’яўляюцца кормам трасковых рыб, медуз. Многія грабневікі свецяцца ў цемнаце.
т. 5, с. 379
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адыя́нтум
(н.-лац. adiantum)
папараць сям. адыянтавых з тонкім перыстым лісцем, пашыраная пераважна ў вільготных трапічных і субтрапічных лясах; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная, адзін з відаў — венерын волас.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)