веля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веля́рны веля́рная веля́рнае веля́рныя
Р. веля́рнага веля́рнай
веля́рнае		 веля́рнага веля́рных
Д. веля́рнаму веля́рнай веля́рнаму веля́рным
В. веля́рны (неадуш.)
веля́рнага (адуш.)		 веля́рную веля́рнае веля́рныя (неадуш.)
веля́рных (адуш.)
Т. веля́рным веля́рнай
веля́рнаю		 веля́рным веля́рнымі
М. веля́рным веля́рнай веля́рным веля́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

веля́рны лингв. веля́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веля́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заднепаднябенны. Велярныя зычныя гукі.

[Ад лац. velaris — паднябенны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веля́рны фан Híntergaumen-;

веля́рны гук Híntergaumenlaut m -(e)s, -e, velárer [ve-] Laut, Velár [ve-] m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

веля́рны

(лац. velaris)

заднепаднябенны;

в. зычны — зычны гук, які ўтвараецца пры падніманні задняй часткі спінкі языка да задняга паднябення (напр. г, к, х).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

веля́рный лингв. веля́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

velar [ˈvi:lə] adj. ling. веля́рны, заднепаднябе́нны, постпалата́льны (зычны гук)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Velár

[ve-]

m -s, -e лінгв. веля́рны [заднеязы́чны, заднепаднябе́нны] гук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)