ваўчаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. ваўчаня́ ваўчаня́ты
Р. ваўчаня́ці ваўчаня́т
Д. ваўчаня́ці ваўчаня́там
В. ваўчаня́ ваўчаня́т
Т. ваўчанё́м ваўчаня́тамі
М. ваўчаня́ці ваўчаня́тах

Іншыя варыянты: ваўчанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ваўчаня́ і ваўчанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня ваўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваўчаня́ и ваўчанё, -ня́ці ср. волчо́нок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваўчаня́ і ваўчанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня воўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўчаня́ н., ваўчанё н. Wolfsjunge n -n,

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ваўчанё,

гл. ваўчаня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўчанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. ваўчанё́ ваўчаня́ты
Р. ваўчаня́ці ваўчаня́т
Д. ваўчаня́ці ваўчаня́там
В. ваўчанё́ ваўчаня́т
Т. ваўчанё́м ваўчаня́тамі
М. ваўчаня́ці ваўчаня́тах

Іншыя варыянты: ваўчаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

волчо́нок м. ваўчаня́ и ваўчанё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wilczek

м. ваўчаня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cub [kʌb] n. дзіцяня́; дзіцянё (звера);

a wolf cub ваўчаня́; ваўчанё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)