вая́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вая́цкі вая́цкая вая́цкае вая́цкія
Р. вая́цкага вая́цкай
вая́цкае		 вая́цкага вая́цкіх
Д. вая́цкаму вая́цкай вая́цкаму вая́цкім
В. вая́цкі (неадуш.)
вая́цкага (адуш.)		 вая́цкую вая́цкае вая́цкія (неадуш.)
вая́цкіх (адуш.)
Т. вая́цкім вая́цкай
вая́цкаю		 вая́цкім вая́цкімі
М. вая́цкім вая́цкай вая́цкім вая́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вая́цкі разг. вои́нственный;

в. настро́й — вои́нственное настрое́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вая́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Ваенны. Да гэтага ж часу ніхто не ведаў аб ваяцкіх здольнасцях дзеда Талаша. Колас. Адышлі гады ваяцкія, Зараслі магілы брацкія, Дні трывожныя далёка... Кірэенка.

2. Разм. Тое, што і ваяўнічы (у 1, 2 знач.). Ваяцкі запал, дух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вая́цкі

1. (ваенны) Kriegs-; militärisch;

2. гл ваяўні́чы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)