ва́хтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ва́хтавы |
ва́хтавая |
ва́хтавае |
ва́хтавыя |
| Р. |
ва́хтавага |
ва́хтавай ва́хтавае |
ва́хтавага |
ва́хтавых |
| Д. |
ва́хтаваму |
ва́хтавай |
ва́хтаваму |
ва́хтавым |
| В. |
ва́хтавы (неадуш.) ва́хтавага (адуш.) |
ва́хтавую |
ва́хтавае |
ва́хтавыя (неадуш.) ва́хтавых (адуш.) |
| Т. |
ва́хтавым |
ва́хтавай ва́хтаваю |
ва́хтавым |
ва́хтавымі |
| М. |
ва́хтавым |
ва́хтавай |
ва́хтавым |
ва́хтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ва́хтавы прил., сущ., мор. ва́хтенный;
в. журна́л — ва́хтенный журна́л;
в. матро́с — ва́хтенный матро́с;
мі́ма пасажы́раў прабе́г ва́хтавы — ми́мо пассажи́ров пробежа́л ва́хтенный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́хтавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вахты (у 1 знач.). Вахтавая служба. Вахтавы журнал.
2. Які нясе вахту; дзяжурны. Вахтавы матрос.
3. у знач. наз. ва́хтавы, ‑ага, м. Той, хто стаіць на вахце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́хтавы марск Wach-, wáchhabend;
ва́хтавы журна́л Lógbuch n -(e)s, -bücher;
2. наз м Wächter m -s, -; Wáche f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ва́хта, -ы, ДМ -хце, мн. -ы, вахт і -аў, ж.
1. У флоце: неадлучнае дзяжурства, а таксама змена, якая нясе такое дзяжурства.
Заступіць на вахту.
Несці вахту.
Начная в.
2. Месца, дзе знаходзіцца дзяжурны, вахцёр; памяшканне для вахцёраў (разм.).
Ключы на вахце.
3. перан., чаго або якая. Самаадданая, поўная энтузіязму праца ў азнаменаванне чаго-н. (высок.).
Працоўная в.
|| прым. ва́хтавы, -ая, -ае.
В. журнал.
Вахтавая служба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навігацы́йна-ва́хтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навігацы́йна-ва́хтавы |
навігацы́йна-ва́хтавая |
навігацы́йна-ва́хтавае |
навігацы́йна-ва́хтавыя |
| Р. |
навігацы́йна-ва́хтавага |
навігацы́йна-ва́хтавай навігацы́йна-ва́хтавае |
навігацы́йна-ва́хтавага |
навігацы́йна-ва́хтавых |
| Д. |
навігацы́йна-ва́хтаваму |
навігацы́йна-ва́хтавай |
навігацы́йна-ва́хтаваму |
навігацы́йна-ва́хтавым |
| В. |
навігацы́йна-ва́хтавы (неадуш.) навігацы́йна-ва́хтавага (адуш.) |
навігацы́йна-ва́хтавую |
навігацы́йна-ва́хтавае |
навігацы́йна-ва́хтавыя (неадуш.) навігацы́йна-ва́хтавых (адуш.) |
| Т. |
навігацы́йна-ва́хтавым |
навігацы́йна-ва́хтавай навігацы́йна-ва́хтаваю |
навігацы́йна-ва́хтавым |
навігацы́йна-ва́хтавымі |
| М. |
навігацы́йна-ва́хтавым |
навігацы́йна-ва́хтавай |
навігацы́йна-ва́хтавым |
навігацы́йна-ва́хтавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ва́хтенный мор.
1. прил. ва́хтавы;
ва́хтенный журна́л ва́хтавы журна́л;
2. сущ. ва́хтавы, -вага м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́хценны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і вахтавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
logbook [ˈlɒgbʊk] n. ва́хтавы журна́л; бартавы́ журна́л
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Lógbuch
n -(e)s, -bücher марск. ва́хтавы журна́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)