ватерпа́с м. грунтва́га, -гі ж., ватарпа́с, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ватэрпа́с м. ватерпа́с, у́ровень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грунтва́га ж., тех. ватерпа́с м., у́ровень м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ватэрпа́с ’ватэрпас’ (БРС). Рус. ватерпа́с, укр. ватерпа́с. У рус. мове з Пятроўскай эпохі. Запазычанне з гал. waterpas (Смірноў, Западн., 71; Мацэнаўэр, Cizí sl., 365; Фасмер, 1, 278; Шанскі, 1, В, 24–25). У бел. і ўкр. мовах запазычанне з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

у́ровень м.

1. в разн. знач. узро́вень, род. узро́ўню м.;

на у́ровне мо́ря на ўзро́ўні мо́ра;

я́дерно-электро́нный у́ровень я́дзерна-электро́нны ўзро́вень;

а́томно-молекуля́рный у́ровень а́тамна-малекуля́рны ўзро́вень;

на у́ровне посо́льств на ўзро́ўні амбаса́д (пасо́льстваў);

на вы́сшем у́ровне на вышэ́йшым узро́ўні;

на у́ровне лу́чших мировы́х станда́ртов на ўзро́ўні ле́пшых сусве́тных станда́ртаў;

2. (ватерпас) грунтва́га, -гі ж., ватэрпа́с, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)