у́ровень м.

1. в разн. знач. узро́вень, род. узро́ўню м.;

на у́ровне мо́ря на ўзро́ўні мо́ра;

я́дерно-электро́нный у́ровень я́дзерна-электро́нны ўзро́вень;

а́томно-молекуля́рный у́ровень а́тамна-малекуля́рны ўзро́вень;

на у́ровне посо́льств на ўзро́ўні амбаса́д (пасо́льстваў);

на вы́сшем у́ровне на вышэ́йшым узро́ўні;

на у́ровне лу́чших мировы́х станда́ртов на ўзро́ўні ле́пшых сусве́тных станда́ртаў;

2. (ватерпас) грунтва́га, -гі ж., ватэрпа́с, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)