Verbum

анлайнавы слоўнік

Васі́ль

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	Васі́ль	Васілі́
Р.	Васіля́	Васілё́ў
Д.	Васілю́	Васіля́м
В.	Васіля́	Васілё́ў
Т.	Васілё́м	Васіля́мі
М.	Васілю́	Васіля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ВАСІ́ЛЬ

(свецкае імя Тамашчык Уладзімір; 15.4.1900, в. Вялікія Азяраны, Беласточчына — 9.6.1970),

бел. рэлігійны і грамадскі дзеяч. Д-р багаслоўя. Скончыў Пражскі політэхн. Ін-т (1934), Украінскую багаслоўскую акадэмію ў Мюнхене (1948). У 1927 арыштаваны польск. ўладамі за бел. грамадска-паліт. дзейнасць. З 1930 у г. Прага. З 1941 на Беласточчыне. З 1944 у эміграцыі ў Германіі. У 1949 пастрыжаны ў манахі і яму нададзены сан архімандрыта, пасля — епіскапа Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы (БАПЦ) за мяжой. З 1951 у ЗША, узначаліў амер. епархію БАПЦ, у 1951—52 — Беларускі інстытут навукі і мастацтва ў Нью-Йорку. Браў удзел у выданні час. «Голас царквы».

Л.У.Языковіч.

т. 4, с. 26

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Васіль Іванаў 1/335