вантро́бы, -аў.

Унутраныя органы грудной клеткі і жывата.

Пераесці (ад’есці) вантробы (разм., асудж.) — моцна надакучыць, стаць невыносным для каго-н.

|| прым. вантро́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вантро́бы

‘унутраныя органы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вантро́бы
Р. вантро́баў
Д. вантро́бам
В. вантро́бы
Т. вантро́бамі
М. вантро́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вантро́бы, -баў только мн.

1. анат. вну́тренности;

2. (внутренняя часть животного) утро́ба ж.;

3. (внутренности убитого животного) требуха́ ж.;

4. (внутренности животного, идущие в пищу) потроха́;

в. перае́сці (ад’е́сці —) вы́мотать ки́шки;

в. рваць — надрыва́ться; из ко́жи (вон) лезть;

парва́ць в. — надорва́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вантро́бы мн. анат. nnere Orgne, ingeweide pl, Gedärme pl (кішкі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вантро́бы

(польск. wątroby)

унутраныя органы грудной клеткі і жывата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вантробы; нутро; шлунне (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вантро́ба

‘жывот’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вантро́ба вантро́бы
Р. вантро́бы вантро́б
Д. вантро́бе вантро́бам
В. вантро́бу вантро́бы
Т. вантро́бай
вантро́баю
вантро́бамі
М. вантро́бе вантро́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збой³, збо́ю, м. (спец.).

Галава, ногі і вантробы забітай жывёлы як ежа.

Ялавічны з.

|| прым. збо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

offal [ˈɒfl] n. вантро́бы, трыбухі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

распатрашы́ць, -рашу́, -ро́шыш, -ро́шыць; -ро́шаны; зак., каго-што.

1. Выняць вантробы.

Р. рыбу.

2. Выняць тое, што знаходзіцца ўнутры (разм.).

Р. ранец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)