ва́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ва́нта ва́нты
Р. ва́нты ва́нтаў
Д. ва́нце ва́нтам
В. ва́нту ва́нты
Т. ва́нтай
ва́нтаю		 ва́нтамі
М. ва́нце ва́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ва́нта ж., мор. ва́нта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́нта мор. ва́нта, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́нта,

гл. ванты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВА́НТА

(Vantaa),

горад у Фінляндыі, уваходзіць у агламерацыю Хельсінкі, 160,4 тыс. ж. (1993). Новае жыллёвае буд-ва.

т. 3, с. 504

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

біза́нь-ва́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. біза́нь-ва́нта біза́нь-ва́нты
Р. біза́нь-ва́нты біза́нь-ва́нт
біза́нь-ва́нтаў
Д. біза́нь-ва́нце біза́нь-ва́нтам
В. біза́нь-ва́нту біза́нь-ва́нты
Т. біза́нь-ва́нтай
біза́нь-ва́нтаю		 біза́нь-ва́нтамі
М. біза́нь-ва́нце біза́нь-ва́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

биза́нь-ва́нта мор. біза́нь-ва́нта, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ванты, ‑аў; адз. ванта, ‑ы, ж.

Спец.

1. Снасці, пры дапамозе якіх умацоўваюцца мачты з бартоў.

2. Элемент вісячай канструкцыі.

[Ад гал. want — канат.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)