Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
валэ́ндаццанесов., разг.
1. (долго возиться с кем-, чем-л.) каните́литься;
2. шата́ться, шля́ться, слоня́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Доўга важдацца з кім‑, чым‑н. [Юстын:] — Ну, сам падумай: толькі і ведай, што цягай з крыніцы ваду, ды з харчамі валэндайся.Стаховіч.
2. Хадзіць, пераходзіць з месца на месца без асаблівай патрэбы, прычыны; бадзяцца, валачыцца. [Антось:] — Запрагай, і каб мне.. тут ніхто лішні не валэндаўся.Бажко.Адны [людзі] працуюць, другія валэндаюцца па вуліцы без работы.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)