валасні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валасні́к валаснікі́
Р. валасніка́ валасніко́ў
Д. валасніку́ валасніка́м
В. валасні́к валаснікі́
Т. валасніко́м валасніка́мі
М. валасніку́ валасніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валасні́к, -ка́ м., бот. мо́чка ж.;

каранёвы в. — корнева́я мо́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валасні́к, ‑а, м.

Спец. Тонкае адгалінаванне кораня расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валасні́к1 ’гнойнае запаленне тканкі пальца’ (Шатал.); ’завусеніца’ (БРС, Гарэц., Некр.); валасень ’хвароба пальца’ (КЭС); ’гнойны стрыжань’ (Гарэц.); ’нарыў на косці’ (Жд.); ’рана’ (Мат. Гом.); ’хвароба нагцей’ (БРС, Грыг.); валасяніца ’хвароба’ (Федар., 1; Сержп., Грам.). Усе назвы хвароб паходзяць ад волас, паколькі грыбок пашкоджвае валасы, скуру і ногці (БелСЭ, 2, 567–568).

Валасні́к2 ’леска, жылка ў вудзе’ (Гарэц.). Гл. валасень3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мо́чкаII ж.;

1. анат. мо́чка, -кі ж.;

2. бот. валасні́к, -ка́ м.;

корнева́я мо́чка каранёвы валасні́к;

3. (петля в упряжи) пяце́лька, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валасяні́ца1 ’хвароба’. Гл. валаснік1.

Валасяні́ца2 ’мухалоўка’ (КЭС, Інстр. II). Гл. валасянка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валасе́нь1 ’пухір на пальцах, хвароба’ (Нас.). Насовіч тлумачыць, што хвароба названа так таму, што яе выклікае быццам бы чарвяк, падобны да воласа (Нас., 65).

Валасе́нь2 ’хвароба’. Гл. валаснік1.

Валасе́нь3 ’нітка або жылка ў вудзе’ (бых., КЭС), валаснік ’тс’ (Гарэц.). Да волас, з якога робіцца такая жылка.

Валасе́нь4 ’моцная высокая трава’ (Маш.), валасень, валасняк ’расліна, Hieracium pilosella L.’. Да волас.

Валасе́нь5 ’від чарвяка, Nematomorpha, Gordiacea’ (КЭС). Назва дадзена за валасападобнае цела (БелСЭ, 2, 567).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)