валасны́ гл. воласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валасны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валасны́ валасна́я валасно́е валасны́я
Р. валасно́га валасно́й
валасно́е		 валасно́га валасны́х
Д. валасно́му валасно́й валасно́му валасны́м
В. валасны́ (неадуш.)
валасно́га (адуш.)		 валасну́ю валасно́е валасны́я (неадуш.)
валасны́х (адуш.)
Т. валасны́м валасно́й
валасно́ю		 валасны́м валасны́мі
М. валасны́м валасно́й валасны́м валасны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валасны́ I волостно́й;

~на́я ўпра́ва — ист. волостно́е правле́ние

валасны́ II, см. вало́сны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валасны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да воласці. Валасное праўленне. Валасны суд, камітэт. // Які служыць у воласці. Валасны пісар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́ласць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. У Старажытнай Русі: мясцовасць, падпарадкаваная адной уладзе.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка, падраздзяленне ўезда ў сельскай мясцовасці Расіі, у Вялікім Княстве Літоўскім і ў СССР да раяніравання.

|| прым. валасны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Валасны́ ’які мае дачыненне да воласці’ (КТС). Да воласць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валасны суд 2/567

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

старшына валасны

т. 15, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рудабельскі валасны рэўком 9/163, 323

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛАСНЫ́ СУД,

ніжэйшы саслоўны сял. суд у Рас. імперыі ў 2-й пал. 19 — пач. 20 ст. Засн. ў 1861. На аснове мясц. звычаяў разглядаў найб. пашыраныя крымін. і цывільныя справы. Паводле «Часовых правіл аб валасным судзе» 1889 поўнасцю залежаў ад мясц. адміністрацыі, шырока ўжываў цялесныя пакаранні.

т. 3, с. 473

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)