ва́кса, -ы, ж.

Мазь для чысткі скуранога абутку.

|| прым. ва́ксавы, -ая, -ае і ва́ксенны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́кса

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ва́кса
Р. ва́ксы
Д. ва́ксе
В. ва́ксу
Т. ва́ксай
ва́ксаю
М. ва́ксе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ва́кса ж. ва́кса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́кса ва́кса, -сы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́кса, ‑ы, ж.

Мазь для чысткі скуранога абутку.

[Ад ням. Wachs — воск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́кса ж Wíchse f -, -n; Créme [krɛ:m] f -, -en; Schúhkrem f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ва́кса

(ням. Wachs = воск)

мазь з воску, сажы і тлушчу для скуранога абутку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ва́кса 1 (БРС). З ням. Wachs ’воск’, Schuhwachs ’вакса для ботаў’ (Фасмер, 1, 267; Рудніцкі, 1, 296).

Ва́кса 2 ’плакса’ (З нар. сл.). Другая частка дзіцячай «дражнілкі» плакса‑вакса, утворанай шляхам экспрэсіўнай рэдуплікацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

blacking [ˈblækɪŋ] n. чо́рная ва́кса

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гуталі́н, ‑у, м.

Мазь для чысткі скуранога абутку; вакса. Старанна адпрасаваў [Коля] рубашку і гальштук, да бляску пацёр гуталінам боты. Якімовіч.

[Ад ням. gut — добры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)