гуталі́н, ‑у, м.

Мазь для чысткі скуранога абутку; вакса. Старанна адпрасаваў [Коля] рубашку і гальштук, да бляску пацёр гуталінам боты. Якімовіч.

[Ад ням. gut — добры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)