Verbum

анлайнавы слоўнік

вака́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вака́л, -лу м., муз., разг. вока́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вака́л, ‑у, м.

Разм. Вакальнае мастацтва; спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́л

(фр. vocal, ад лац. vocalis = гучны)

вакальнае мастацтва, спевы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бэк-вака́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бэк-вака́л

(англ. back vocal, ад back = задні + фр. vocal, ад лац. vocalis = галасавы)

спевакі, якія падпяваюць салісту.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вакалі́ст

(ад вакал)

1) спецыяліст у галіне вакальнага мастацтва;

2) спявак-прафесіянал.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

vocal

[ˈvoʊkəl]

adj.

1) галасавы́

vocal organs — галасавы́я о́рганы

2) вака́льны

vocal music — вака́льная му́зыка

3) які́ ма́е го́лас

Men are vocal beings — Лю́дзі — істо́ты з го́ласам

4) галасьлі́вы, гаваркі́

to be vocal — падава́ць го́лас, быць гаваркі́м

1) гало́сны гук

2) вакал -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)