ва́жыльшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ва́жыльшчык ва́жыльшчыкі
Р. ва́жыльшчыка ва́жыльшчыкаў
Д. ва́жыльшчыку ва́жыльшчыкам
В. ва́жыльшчыка ва́жыльшчыкаў
Т. ва́жыльшчыкам ва́жыльшчыкамі
М. ва́жыльшчыку ва́жыльшчыках

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́жыльшчык м. весовщи́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)