ва́жыльшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ва́жыльшчык | ва́жыльшчыкі | |
ва́жыльшчыка | ва́жыльшчыкаў | |
ва́жыльшчыку | ва́жыльшчыкам | |
ва́жыльшчыка | ва́жыльшчыкаў | |
ва́жыльшчыкам | ва́жыльшчыкамі | |
ва́жыльшчыку | ва́жыльшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)