ва́дкасць, -і, ж.

1. гл. вадкі.

2. Рэчыва, якое мае ўласцівасць цячы і набываць форму той пасудзіны, у якой яно знаходзіцца.

|| прым. ва́дкасны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ва́дкасць ж. жи́дкость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ва́дкасць, ‑і, ж.

1. Рэчыва, якое мае ўласцівасць цячы і набываць форму той пасудзіны, у якой яно знаходзіцца. Бутэлька з вадкасцю.

2. Уласцівасць вадкага.

•••

Бардоская вадкасць — хімічны сродак, які выкарыстоўваецца для барацьбы з грыбковымі і бактэрыяльнымі хваробамі раслін.

Спіннамазгавая вадкасцьвадкасць, якая напаўняе ў пазваночных жывёл і ў чалавека поласці спіннога і галаўнога мозгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́дкасць ж Flüssigkeit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ва́дкі, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы.

Вадкія рэчывы (у адрозненне ад цвёрдых і газападобных). Вадкае паліва.

|| наз. ва́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ва́дкасць ’вадзяністасць, порыстасць; няшчымнасць’ (Гарэц.): «Хлеб часам вадак, часам цясцян». Да вадкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

liquid1 [ˈlɪkwɪd] n. ва́дкасць;

Water is a liquid. Вада – вадкасць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fluid1 [ˈflu:ɪd] n. ва́дкасць;

cleaning fluid ва́дкасць для мыцця́, чы́сткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

збро́снелы, -ая, -ае.

Заплеснелы (пра вадкасць).

Зброснелая вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тормозно́й тармазны́;

то́рмозная жи́дкость тармазна́я ва́дкасць;

тормозно́й кран тармазны́ кран;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)