білецё́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
білецё́рка |
білецё́ркі |
| Р. |
білецё́ркі |
білецё́рак |
| Д. |
білецё́рцы |
білецё́ркам |
| В. |
білецё́рку |
білецё́рак |
| Т. |
білецё́ркай білецё́ркаю |
білецё́ркамі |
| М. |
білецё́рцы |
білецё́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
білецёрка ж., разг. билетёрша
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
білецёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Разм. Жан. да білецёр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
білецёрка ж. Plátzanweiserin f -, -nen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
білецёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Кантралёр, які правярае ўваходныя білеты.
|| ж. білецёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. білецёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
биле́тёрша разг. білецёрка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
usherette [ˌʌʃərˈet] n. theatre білецёрка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Plátzanweiserin
f -, -nen білецёрка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
usher
[ˈʌʃər]
1.
n.
1) швэйца́р -а m. (у гатэ́лі, рэстара́не)
2) білецёр -а m., білецёрка f. (у тэа́тры, кіно́, музэ́і)
3) дру́жка -і m. (на вясе́льлі)
2.
v.t.
1) суправаджа́ць, уво́дзіць, право́дзіць
He ushered the visitors to the door — Ён правёў гасьце́й да дзьвярэ́й
2) папярэ́днічаць што каму́-чаму́; апавяшча́ць прыхо́д каго́
to usher in — адкрыва́ць, пачына́ць; папераджа́ць
People get together to usher in the New Year — Лю́дзі зьбіра́юцца ра́зам, каб сустрэ́ць Но́вы Год
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)