бізо́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бізо́н бізо́ны
Р. бізо́на бізо́наў
Д. бізо́ну бізо́нам
В. бізо́на бізо́наў
Т. бізо́нам бізо́намі
М. бізо́не бізо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бізо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўночнаамерыканскі дзікі бык атрада парнакапытных з доўгай поўсцю.

|| прым. бізо́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бізо́н м., зоол. бизо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бізо́н, ‑а, м.

Паўночнаамерыканскі дзікі бык атрада парнакапытных з доўгай поўсцю.

[Лац. bison.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БІЗО́Н (Bison bison) млекакормячае роду зуброў сям. пустарогіх. 2 падвіды. Быў пашыраны ад паўн.-зах. і цэнтр. Канады на Пд да цэнтр. Мексікі. У 19 ст. амаль знішчаны. Колькасць часткова адноўлена, пераважна на ахоўных тэр. ЗША і Канады (некалькі дзесяткаў тыс. галоў). Акліматызаваны ў цэнтр. Алясцы, завезены ў запаведнік Асканія-Нова.

Даўж. да 3 м, выш. ў карку да 1,9 м, маса да 1 т. Выглядам і біялогіяй падобны да зубра. Тулава моцнае, масіўнае, з высокім «гарбом». Ногі кароткія, тоўстыя. Рогі круглыя, гладкія, чорнага колеру. Поўсць густая, цёмна-бурая, на галаве, шыі і плячах значна даўжэйшая. Палаваспеласць у 2—3 гады. У прыплодзе звычайна адно цяля. Корміцца расліннасцю. Ахоўваецца.

т. 3, с. 149

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бізо́н м заал Bíson m -s, -s, Wísent m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бізо́н

(фр. bison, ад лац. bison)

паўночнаамерыканскі дзікі бык атрада парнакапытных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Бізо́н. Рус. бизо́н, укр. бізо́н. Запазычанне з франц. bison (< с.-лац. bison < грэч. βίσων або ст.-в.-ням. wisent). Фасмер, 1, 165; Шанскі, 1, Б, 117.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бизо́н зоол. бізо́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bison [ˈbaɪsn] n. (pl. bison) zool. бізо́н, зубр амерыка́нскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)