бясхма́рны, -ая, -ае.

1. Без хмар, ясны.

Бясхмарнае неба.

2. перан. Нічым не азмрочаны, шчаслівы.

Бясхмарнае жыццё.

|| наз. бясхма́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бясхма́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бясхма́рны бясхма́рная бясхма́рнае бясхма́рныя
Р. бясхма́рнага бясхма́рнай
бясхма́рнае		 бясхма́рнага бясхма́рных
Д. бясхма́рнаму бясхма́рнай бясхма́рнаму бясхма́рным
В. бясхма́рны (неадуш.)
бясхма́рнага (адуш.)		 бясхма́рную бясхма́рнае бясхма́рныя (неадуш.)
бясхма́рных (адуш.)
Т. бясхма́рным бясхма́рнай
бясхма́рнаю		 бясхма́рным бясхма́рнымі
М. бясхма́рным бясхма́рнай бясхма́рным бясхма́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бясхма́рны прям., перен. безо́блачный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бясхма́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Без хмар; ясны. Ноч была з ціхім водсветам зорнага бясхмарнага неба. Чорны. Кветкі даверліва пазіралі ў бясхмарны блакіт неба. Марціновіч.

2. перан. Нічым не засмучаны; шчаслівы. Мне ішоў васемнаццаты год. Такі ўзрост, калі ўсё наперадзе здаецца светлым, бясхмарным, шчаслівым, калі ў душы жыве вера на будучае, калі, здаецца, на свеце няма такіх вышынь, якіх ты не можаш узяць. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясхма́рны

1. (без хмар, ясны) wólkenlos, únbewölkt; héiter, klar;

2. перан. (нічым не засмучаны) úngetrübt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

безо́блачный

1. бязво́блачны, бясхма́рны;

2. перен. ціхамі́рны, бязво́блачны, бясхма́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cloudless [ˈklaʊdləs] adj. бязво́блачны, бясхма́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ясню́ткі, ‑ая, ‑ае.

Надзвычай ясны, бясхмарны. Яснюткае неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cloudless

[ˈklaʊdləs]

adj.

бязво́блачны, бясхма́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wólkenfrei

a бязво́блачны, бясхма́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)