бяспло́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяспло́дны бяспло́дная бяспло́днае бяспло́дныя
Р. бяспло́днага бяспло́днай
бяспло́днае		 бяспло́днага бяспло́дных
Д. бяспло́днаму бяспло́днай бяспло́днаму бяспло́дным
В. бяспло́дны (неадуш.)
бяспло́днага (адуш.)		 бяспло́дную бяспло́днае бяспло́дныя (неадуш.)
бяспло́дных (адуш.)
Т. бяспло́дным бяспло́днай
бяспло́днаю		 бяспло́дным бяспло́днымі
М. бяспло́дным бяспло́днай бяспло́дным бяспло́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяспло́дны, -ая, -ае.

1. Няздольны даваць патомства.

2. Неўрадлівы.

Бясплодная глеба.

3. перан. Які не дае ніякіх вынікаў.

Бясплодныя спробы.

|| наз. бяспло́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяспло́дны в разн. знач. беспло́дный;

б. брак — беспло́дный брак;

~ная гле́ба — беспло́дная по́чва;

~ныя спро́бы — беспло́дные попы́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяспло́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Няздольны даваць патомства; які не дае патомства.

2. Неўрадлівы. Бясплодная глеба. □ Бясплодныя пустыні, дзе нічога не можа расці, пазбаўлены і металу і вугалю. Шахавец.

3. Які не дае вынікаў; бескарысны. Дзед Талаш ускінуў плячамі, ямчэй падаў стрэльбу, яшчэ раз абвёў вачамі навакол і ўжо хацеў рушыць і ісці хоць куды, абы не стаяць тут у пустым і бясплодным чаканні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспло́дны

1. (які не дае патомства) únfruchtbar;

2. (неўрадлівы) únergiebig, frúchtlos;

3. (бескарысны) nútzlos, erfólglos, vergéblich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

імпатэ́нтны і імпатэ́нцкі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да імпатэнцыі.

Імпатэнтны стан.

2. перан. Бяссільны што-н. зрабіць, творча бясплодны.

Імпатэнцкі настрой творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fruitless [ˈfru:tləs] adj. бяспло́дны, ма́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bezpłodny

бясплодны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

я́лавы, -ая, -ае.

1. Пра самак сельскагаспадарчых жывёл: бясплодны, неаплоднены.

Ялавая карова.

2. Пра скуру і вырабы з яе; са скуры маладой каровы.

Ялавыя боты.

|| наз. я́лавасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

niepłodny

няплодны, бясплодны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)