бяспла́навы, -ая, -ае.

Які робіцца без плана, планавання.

|| наз. бяспла́навасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяспла́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяспла́навы бяспла́навая бяспла́навае бяспла́навыя
Р. бяспла́навага бяспла́навай
бяспла́навае		 бяспла́навага бяспла́навых
Д. бяспла́наваму бяспла́навай бяспла́наваму бяспла́навым
В. бяспла́навы (неадуш.)
бяспла́навага (адуш.)		 бяспла́навую бяспла́навае бяспла́навыя (неадуш.)
бяспла́навых (адуш.)
Т. бяспла́навым бяспла́навай
бяспла́наваю		 бяспла́навым бяспла́навымі
М. бяспла́навым бяспла́навай бяспла́навым бяспла́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяспла́навы беспла́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяспла́навы, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены планавасці, плана; які робіцца без плана. Бяспланавая капіталістычная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспла́навы plánlos; nicht plánmäßig;

бяспла́навая гаспада́рка plánlose Wírtschaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

беспла́новый бяспла́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bezplanowy

бяспланавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plánlos

a бяспла́навы; не па пла́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plánwidrig

a

1) які́ супярэ́чыць пла́ну

2) бяспла́навы; бязла́дны, хааты́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)