бяскро́ўны, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе малую колькасць крыві; вельмі бледны.

Бяскроўныя вусны.

2. Які адбываецца без кровапраліцця.

Бяскроўная перамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяскро́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяскро́ўны бяскро́ўная бяскро́ўнае бяскро́ўныя
Р. бяскро́ўнага бяскро́ўнай
бяскро́ўнае		 бяскро́ўнага бяскро́ўных
Д. бяскро́ўнаму бяскро́ўнай бяскро́ўнаму бяскро́ўным
В. бяскро́ўны (неадуш.)
бяскро́ўнага (адуш.)		 бяскро́ўную бяскро́ўнае бяскро́ўныя (неадуш.)
бяскро́ўных (адуш.)
Т. бяскро́ўным бяскро́ўнай
бяскро́ўнаю		 бяскро́ўным бяскро́ўнымі
М. бяскро́ўным бяскро́ўнай бяскро́ўным бяскро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяскро́ўны в разн. знач. бескро́вный;

б. твар — бескро́вное лицо́;

~ная барацьба́ — бескро́вная борьба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяскро́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены крыві або які змяшчае ў сабе малую колькасць крыві; вельмі бледны. Твар [Шабуні] быў бледны, бяскроўны, як у мёртвага. Мележ.

2. Які адбываецца без праліцця крыві. Бяскроўная рэвалюцыя.

3. перан. Нежывы, мёртвы. [Собіч:] — Хіба ж не паэзія ў тым, што, беручы вось гэтыя сухія, бяскроўныя лічбы, дзе няма ні аднаго слова, я чытаю цэлую найцікавейшую кнігу. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяскро́ўны

1. (пазбаўлены крыві, вельмі бледны) blútlos, blútleer; bleich;

2. (які адбываецца без праліцця крыві) únblutig, óhne Blútvergießen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бескро́вный​I бяскро́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bloodless [ˈblʌdləs] adj.

1. бяскро́ўны;

a bloodless coup бяскро́ўны пераваро́т

2. бле́дны

3. вя́лы, мля́вы; анемі́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бле́дны, -ая, -ае.

1. Без натуральнага румянцу, бяскроўны.

Б. твар.

2. Афарбаваны ў няяркі колер.

Бледныя фарбы.

3. перан. Невыразны, бедны.

Бледная мова.

|| наз. бле́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

blútlos

a абяскро́ўлены, бяскро́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bezkrwisty

bezkrwist|y

1. бяскроўны, анемічны; бледны;

~e wargi — бяскроўныя вусны;

~a twarz — бяскроўны (бледны) твар;

2. бяскроўны; нежывы; невыразны;

~y wiersz — бяскроўны (невыразны) верш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)