бяско́нца

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бяско́нца - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяско́нца нареч., разг.

1. бесконе́чно, несконча́емо;

2. безграни́чно, беспреде́льно, безме́рно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяско́нца прысл. únendlich; éndlos, éwig (пра час); óhne Énde, äußerst (празмерна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бяско́нца-тужлі́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бяско́нца-тужлі́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бесконе́чно нареч. бяско́нца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несконча́емо нареч. бяско́нца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́чна, прысл.

1. Бясконца, спрадведку; на працягу вякоў.

Матэрыя існуе в.

Жыць в. ў памяці народа.

2. Пастаянна, заўсёды.

Брат в. заняты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

endlessly [ˈendləsli] adv. бяско́нца; бязме́жна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

infinitesimal [ˌɪnfɪnɪˈtesɪml] adj. fml бяско́нца малы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieskończenie

бясконца, бязмежна, бяскрайне;

jestem nieskończenie wdzięczny — я бязмежна (бясконца) ўдзячны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)