бярэ́знік, -у, м., зб.

Бярозавы лес.

Малады б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бярэ́знік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бярэ́знік
Р. бярэ́зніку
Д. бярэ́зніку
В. бярэ́знік
Т. бярэ́знікам
М. бярэ́зніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бярэ́знік, -ку собир., м. бере́зник, березня́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бярэ́знік, ‑у, м., зб.

1. Бярозавы лес, хмызняк. На тым баку [рэчкі] бялеў малады бярэзнік, напалову затоплены веснавой паводкаю. Грахоўскі. Ходзіць ён [казёл] па ельніку, Бродзіць па бярэзніку, — Ні капусты, ні салаты Не знаходзіць барадаты. Якімовіч.

2. толькі адз. Бярозавыя дровы, будаўнічы матэрыял з бярозы. Навазіць бярэзніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бярэ́знік м

1. (бярозавы лес) Bírkenwald m -es, -wälder;

2. (бярозавыя дровы, будаўнічы матэрыял з бярозы) Bírkengehölz n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бярэ́знік

1. Бярозавы лес, гай (БРС).

2. Могілкі (Слаўг., Шчуч.). Тое ж духоніна рошча (Магілёў).

□ ур. Бярэзнік (поле) каля в. Кароцічы Стол., ур. Бярэзнік (лужок з рэдкімі бярозкамі) каля в. Папоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пажаўце́лы, -ая, -ае.

Які зрабіўся жоўтым.

П. бярэзнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бераза́к, -ку́ м., обл., см. бярэ́знік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беразня́к, -ку́ м., обл., см. бярэ́знік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беразня́к, ‑у, м.

Тое, што і бярэзнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)