Бялькі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бялькі́
Р. Бялько́ў
Д. Бялька́м
В. Бялькі́
Т. Бялька́мі
М. Бялька́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бялё́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бялё́к бялькі́
Р. бялька́ бялько́ў
Д. бяльку́ бялька́м
В. бялька́ бялько́ў
Т. бялько́м бялька́мі
М. бяльку́ бялька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)