бязро́гі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязро́гі бязро́гая бязро́гае бязро́гія
Р. бязро́гага бязро́гай
бязро́гае		 бязро́гага бязро́гіх
Д. бязро́гаму бязро́гай бязро́гаму бязро́гім
В. бязро́гі (неадуш.)
бязро́гага (адуш.)		 бязро́гую бязро́гае бязро́гія (неадуш.)
бязро́гіх (адуш.)
Т. бязро́гім бязро́гай
бязро́гаю		 бязро́гім бязро́гімі
М. бязро́гім бязро́гай бязро́гім бязро́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязро́гі безро́гий; комо́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязро́гі, ‑ая, ‑ае.

Які не мае рога, рог. Бязрогая карова. □ Так і цямнеюць на сцяне тыя бязрогія алені, на якія Ніна не можа без грэблівасці глядзець... Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязро́гі hórnlos, hörnerlos, úngehörnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

безро́гий бязро́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

комо́лый лаба́ты, бязро́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаба́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Бязрогі, які не мае рог.

Лабатая карова.

2. Тое, што і лабасты.

3. перан. Круглы, высокі, падобны на лоб.

Л. ўзгорак.

|| наз. лаба́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bezrogi

бязрогі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hornless

[ˈhɔrnləs]

adj.

бязро́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Кумса́ты ’бязрогі’ (Жыв. сл.). Да кумса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)