Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
быллёсобир., ср. быльё, бурья́н м.;
◊ было́, ды быллём парасло́ — бы́ло, да быльём поросло́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
быллё, ‑я, н., зб.
Высакарослае сцяблістае пустазелле; бур’ян. На свежых пожнях глыбей у зямлю палезла карэнне былля.Гартны.Пасекі пачыналі зарастаць быллём і палыном.Чарот.
•••
Зарасці (парасці) быллёмгл. зарасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
быллён. Gras n -es, Gräser, Únkraut n -(e)s, -kräuter
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Быллё, бы́лле, былі́на, бы́льнік і г. д. Усё да прасл.*bylь ’расліна’, *bylьje, якое звязана з дзеясловам *byti (першапачаткова ’расці’). Гл. Айцэтмюлер, ZfslPh, 22, 363–372; Мяркулава, Очерки, 122; Фасмер, 1, 259. Параўн. яшчэ буліна́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
быльёуст.быллё, -лля ср.;
◊
бы́ло да быльём поросло́ было́ ды сплыло́, было́ ды быллём парасло́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Забы́ць ’перастаць помніць’. Рус.забы́ть, укр.забу́типольск., в.-луж.zabyć, н.-луж.zabyś ’тс’, палаб.zobål‑să ’забыў’, чэш.zabýti, славац.кніжн.zabyť, славен.záabiti, серб.-харв.за̀бити ’забыць’. Ст.-слав.забыти ’забыць’, ст.-рус.забыти ’тс’ (з XI ст.), ст.-бел.забыти ’тс’. Прасл.zabyti < za + byti (гл. быць). Шанскі (2, З, 12) лічыць, што ўнутраная форма слова звязана з уяўленнем аб завыванні як пераходзе з сапраўднага свету за яго межы. Але першаснае значэнне быць, відаць, ’расці’, ’узнікаць’ (параўн. быллё), што дае падставу для ўяўлення аб іншым семантычным ходзе, адлюстраваным у выразе быллём парасло, г. зн. забылася.