бульдо́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Сабака з вялікай кароткай мордай, шырокімі грудзямі, кароткімі лапамі.

|| прым. бульдо́жы, -ая, -ае.

Бульдожая хватка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бульдо́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бульдо́г бульдо́гі
Р. бульдо́га бульдо́гаў
Д. бульдо́гу бульдо́гам
В. бульдо́га бульдо́гаў
Т. бульдо́гам бульдо́гамі
М. бульдо́гу бульдо́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бульдо́г бульдо́г, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бульдо́г м.

1. (собака) бульдо́г;

2. (револьвер) бульдо́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бульдо́г, ‑а, м.

Сабака з вялікай тупой мордай, шырокімі грудзямі, кароткімі лапамі.

[Англ. bulldog.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульдо́г м Bulldógge f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бульдо́г

(англ. bulldog, ад bull = бык + dog = сабака)

парода сабак з тоўстай тупой мордай, шырокімі грудзямі і кароткімі лапамі (напр. англійскі б.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

таўстамо́рды, -ая, -ае (разм.).

3 тоўстай мордай.

Т. бульдог.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bulldog [ˈbʊldɒg] n. бульдо́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

buldog

м. бульдог

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)