буй¹, буя́, М на буі́, мн. буі́, буёў, м.

Высокае, адкрытае з усіх бакоў для ветру месца.

Хата стаяла на буі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бу́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бу́й
Р. Буя́
Д. Бую́
В. Бу́й
Т. Буё́м
М. Буі́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бу́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бу́й
Р. Бу́я
Д. Бу́ю
В. Бу́й
Т. Бу́ем
М. Бу́і

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буй мор. буй, род. бу́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буй м. (сигнальный поплавок) буй

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буй², бу́я, М на буі́, мн. буі́, буёў, м.

Сігнальны паплавок на рацэ, возеры, у бухце для абазначэння мелі, месца рыбацкай сеці і пад.

|| памянш. буёк, буйка́, мн. буйкі́, буйко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́й

‘сігнальны паплавок’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́й буі́
Р. бу́я буёў
Д. бу́ю буя́м
В. бу́й буі́
Т. бу́ем буя́мі
М. буі́ буя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́й

‘высокае, адкрытае для ветру месца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́й буі́
Р. буя́ буёў
Д. бую́ буя́м
В. бу́й буі́
Т. буём буя́мі
М. буі́ буя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буй ​1, буя́, М на буі́; мн. буі́, буёў; м.

Высокае, адкрытае з усіх бакоў для ветру месца. Гэта быў даволі высокі буй, парослы верасам і дробным сасоннічкам. Броўка. Але ляжаць за сумётамі было зацішней і ўтульней, чым на буі. Грахоўскі.

буй ​2, бу́я, М на буі́; мн. буі́, буёў; м.

Сігнальны паплавок на рацэ, возеры, у бухце для абазначэння мелі, месца рыбацкай сеці і пад.

[Гал. boei.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Буй 2/79

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)