будаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Той, хто будуе (у 1 знач.), працуе на будаўніцтве.

Брыгада будаўнікоў.

2. перан., чаго. Тварэц, стваральнік.

Будаўнікі новага грамадства.

|| прым. будаўні́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Будаўні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Будаўні́к
Р. Будаўніка́
Д. Будаўніку́
В. Будаўні́к
Т. Будаўніко́м
М. Будаўніку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

будаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. будаўні́к будаўнікі́
Р. будаўніка́ будаўніко́ў
Д. будаўніку́ будаўніка́м
В. будаўніка́ будаўніко́ў
Т. будаўніко́м будаўніка́мі
М. будаўніку́ будаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

будаўні́к, -ка́ м., прям., перен. строи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

будаўні́к, ‑а, м.

1. Той, хто будуе што‑н.; працуе на будаўніцтве. Брыгада будаўнікоў. □ Імчалі па шашы грузавікі. Узводзілі палац будаўнікі. Корбан. [Паўтарак:] Я перадам гэта пісьмо і ваша гарачае прывітанне будаўнікам Волга-Дона. Крапіва.

2. перан. Стваральнік, тварэц. Будаўнікі новага грамадства. Будаўнікі сацыялістычнай дзяржавы. □ Ты, моладзь, смела і магутна, Ты — волі лепшай будаўнік. Чарот. [Працаўнікі] памножаць славу рабочага класа нашай краіны, славу народа — будаўніка камунізма. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

будаўні́к м

1. Bumeister m -s, - (інжынер, дойлід); Buarbeiter m -s, - (рабочы);

2. перан стваральнік) Erbuer m -s, -, Schöpfer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ДАВІ́Д БУДАЎНІ́К,

Давід IV Георгіевіч (каля 1073 — студз. 1125), грузінскі цар [1089—1125]. З дынастыі Багратыёнаў. Аб’яднаў груз. княствы ў адзіную цэнтралізаваную дзяржаву. У 1907 спыніў плату даніны сельджукам і аднавіў незалежнасць Грузіі. Далучыў да сваіх уладанняў Кахеты, Эрэты (1104) і інш. землі. У 1121 у Дыдгорскай бітве груз. войскі перамаглі кааліцыю мусульманскіх правіцеляў. У 1122 пасля вызвалення Тбілісі Давід Будаўнік перанёс сюды сталіцу з Кутаісі. Вёў барацьбу за цэнтралізацыю ўлады, стварыў пастаяннае войска, падпарадкаваў сабе феадалаў, царкву і гарады. У 1123—24 вызваліў ад сельджукаў Шырван і г. Ані. Надаваў вял. значэнне буд-ву гарадоў, дарог, мастоў, садзейнічаў развіццю асветы, заснаваў акадэмію і манастыр у Гелаты. За сваю дзейнасць празваны Будаўніком.

т. 5, с. 562

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

заслужаны будаўнік Рэспублікі Беларусь

т. 6, с. 550

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

заслужаны будаўнік Рэспублікі Беларусь

т. 18, кн. 1, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вышы́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Будаўнік вышынных будынкаў.

2. Спецыяліст па вышынных палётах, пад’ёмах.

Лётчык-в.

Альпініст-в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)