бро́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бро́м
Р. бро́му
Д. бро́му
В. бро́м
Т. бро́мам
М. бро́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бром, -у, м.

Хімічны элемент, цяжкая цёмна-бурая вадкасць з рэзкім непрыемным пахам, якая выкарыстоўваецца ў тэхніцы, медыцыне, фатаграфіі і пад.

|| прым. бро́мавы, -ая, -ае і бро́місты, -ая, -ае.

Бромісты калій.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бром хим. бром, род. бро́му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бром (род. бро́му) м., хим., фарм. бром

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бром, ‑у, м.

1. Хімічны элемент, цяжкая вадкасць, якая дае чырвона-бурую пару з рэзкім непрыемным пахам.

2. Лякарства для супакойвання нервовай сістэмы, якое мае ў сваім саставе бромістыя злучэнні.

[Ад грэч. brōmos — дрэнны пах.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРОМ

(лац. Bromum),

Br, хімічны элемент VII групы перыяд. сістэмы. Ат. н. 35, ат. м. 79,904; належыць да галагенаў. Прыродны складаецца са стабільных ізатопаў ​79Br (50,56%) і ​81Br (49,44%). Вядомы штучныя радыеактыўныя ізатопы (​80Br, ​82Br). Адкрыты франц. хімікам Ж.Баларам (1826).

Бром — чырвона-бурая вадкасць з непрыемным рэзкім пахам, лёгка выпараецца, tпл -7,25 °C, tкіп 59,2 °C, шчыльн. 3105 кг/м³. Слаба раствараецца ў вадзе (насычаны водны раствор наз. бромнай вадой), добра ў арган. растваральніках. Малекула двухатамная. Бром непасрэдна рэагуе з большасцю металаў (акрамя плаціны і танталу) і з некаторымі неметаламі (сера, фосфар) з утварэннем брамідаў. З вадародам пры награванні ўтварае бромісты вадарод. З кіслародам і азотам непасрэдна не рэагуе. Моцны акісляльнік Атрымліваюць з марской вады, азёрных і падземных расолаў, шчолаку калійнай вытв-сці акісленнем брамідаў хлорам. Бром і яго злучэнні выкарыстоўваюць у вытв-сці антыдэтанатараў (для бензіну), фота- і кінаматэрыялаў, медыкаментаў, інсектыцыдаў, фарбавальнікаў. Ядавіты; ГДК у паветры 0,5 мг/м³.

Літ.:

Ксензенко В.И., Стасиневич Д.С. Химия и технология брома, иода и их соединений. М., 1979.

т. 3, с. 259

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бром

(н.-лац. bromum, ад гр. bromos = дрэнны пах)

хімічны элемент з групы галагенаў, цёмна-чырвоная едкая вадкасць, выкарыстоўваецца ў медыцыне і фатаграфіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bromine [ˈbrəʊmi:n] n. chem. бром

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вадаро́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе вадарод. Вадародзістыя металы. Вадародзісты бром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́місты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім саставе бром. Бромісты натрый. Бромістыя солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)