Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікТом: 2, старонка: 218.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
бры́тва
◊ язы́к як б. — язы́к как
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бры́тва (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
драць
1. (разрывать на куски) рвать, драть;
2. (изнашивать до дыр) трепа́ть, драть;
3. (кору и т.п.) драть;
4. драть; терза́ть;
5. (о притупившихся инструментах) драть, цара́пать;
6. тере́ть (картофель);
7. (гречиху, просо и т.п.) ру́шить;
8.
9.
◊ д. го́рла — драть го́рло (гло́тку);
д. шку́ру — драть шку́ру;
д. сем шкур — драть семь шкур;
д. нос — драть нос
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драть
1. (рвать, разрывать на части)
2. (отделять, снимать) драць, дзе́рці; (вырывать) рваць, вырыва́ць;
драть кору́ с де́рева драць (дзе́рці) кару́ з дрэ́ва;
драть зерно́ драць (дзе́рці) зе́рне;
драть зу́бы
3. (растерзывать)
ко́ршун дерёт ку́рицу каршу́н дзярэ́ ку́рыцу;
волк дерёт овцу́ воўк ду́шыць аве́чку;
4. (наказывать поркой, сечь)
5. (брать слишком дорого)
6. (скоблить, тереть)
драть пол го́ликом драць (дзе́рці, шарава́ць) падло́гу дзеркачо́м;
7. (царапать, раздражать)
горчи́ца дерёт го́рло гарчы́ца дзярэ́ го́рла;
8. (кричать, громко, фальшиво петь, играть, издавать резкие звуки)
9. (убегать, удирать)
◊
моро́з по ко́же дерёт маро́з па ску́ры прабяга́е;
драть го́рло (гло́тку) драць го́рла;
драть шку́ру (с кого-л.) драць шку́ру (з каго-небудзь).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
язы́к, -ка́
◊ на ~ку́ — (у каго) на языке́ (у кого);
з ~ка́ про́сіцца — с языка́ про́сится;
во́стры на я. — о́стрый на язы́к; за сло́вом в карма́н не ле́зет;
бо́йкі на я. — бо́йкий (пры́ткий) на язы́к;
я. без касце́й — язы́к без косте́й;
злы́я ~кі́ — злы́е языки́;
я. як бры́тва — язы́к как
тра́піць на я. — попа́сть на язы́к;
я. свярбі́ць — язы́к че́шется;
цягну́ць за я. — тяну́ть за язы́к;
ціпу́н табе́ на я. — типу́н тебе́ на язы́к;
мыць ~ка́мі — перемыва́ть ко́сточки;
мало́ць ~ко́м — чеса́ть языко́м; моло́ть языко́м;
вы́сунуўшы я. — вы́сунув язы́к;
мянці́ць (трапа́ць) ~ко́м — трепа́ть языко́м;
мазо́ліць я. — мозо́лить язы́к;
распусці́ць я. — распусти́ть язы́к;
развяза́ць я. — развяза́ть язы́к;
я. развяза́ўся — язы́к развяза́лся;
прыкусі́ць я. — прикуси́ть язы́к;
прытрыма́ць я. — придержа́ть язы́к;
пацягну́ла за я. — дёрнуло за язы́к;
праглыну́ць я. — проглоти́ть язы́к;
укараці́ць я. — (каму) укороти́ть язы́к (кому);
уваткну́ць я. — встрять в разгово́р;
трыма́ць за я. — держа́ть за язы́к;
~ка́мі абмыва́ць — языка́ми обмыва́ть;
я. гла́дка хо́дзіць — язы́к хорошо́ подве́шен (приве́шен);
сарва́лася (зляце́ла) з ~ка́ — сорвало́сь (слете́ло) с языка́;
я. заплята́ецца — язы́к заплета́ется;
трыма́ць я. за зуба́мі — держа́ть язы́к за зуба́ми;
трыма́ць я. на пры́вязі — держа́ть язы́к на при́вязи;
цяля́ты я. аджава́лі — язы́к проглоти́л;
чорт пацягну́ў за я. — (каго) чёрт дёрнул за язы́к (кого);
не сыхо́дзіць у людзе́й з ~ка́ — стать при́тчей во язы́цех;
я. не паваро́чваецца сказа́ць — язы́к не повора́чивается сказа́ть;
адсо́хні мой я., калі́...; хай мой я. адсо́хне, калі́... — отсо́хни у меня́ язы́к, е́сли...;
я. не завя́жаш —
я. да Кі́ева давядзе́ —
я. мой — во́раг мой —
на ~ку́ мёд, а на сэ́рцы лёд —
каро́ва ~ко́м зліза́ла —
~ко́м мялі́, а рука́м во́лі не дава́й —
галава́ з пакло́нам, я. з прыгаво́ркай —
што ў цвяро́зага наўме́, то́е ў п’я́нага на ~ку́ —
гавары́ць я. не балі́ць —
я. не кало́да, ве́дае, што сало́дка —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)