бра́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бра́мка бра́мкі
Р. бра́мкі бра́мак
Д. бра́мцы бра́мкам
В. бра́мку бра́мкі
Т. бра́мкай
бра́мкаю		 бра́мкамі
М. бра́мцы бра́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бра́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. гл. брама.

2. Праходныя варотцы; веснічкі.

Школьная б.

3. Дэталь паляўнічага ружжа (разм.).

Насадзіць пістон на брамку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́мка ж.

1. уменьш. воро́тца мн.;

2. кали́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

1. Памянш. да брама.

2. Прахадныя варотцы (звычайна пры браме або вялікіх варотах); фортка, веснічкі. Брамка на школьны двор была зачынена. Шамякін. Я сышоў са шляху, накіраваўся да варот і адчыніў вузенькую брамку, прарэзаную ў варотах. Ракітны.

3. Разм. Дэталь паляўнічага ружжа. Пасадзіць пістон на брамку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́мка ж Pfórte f -, -n; Záuntür f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

брамка

Том: 2, старонка: 189.

img/02/02-189_0931_Брамка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

брамка

Том: 2, старонка: 189.

img/02/02-189_0932_Брамка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Бра́мка ’штыфтык у стрэльбе, на які надзяецца пістон’ (Некр., Арх. Бяльк., слонім.). Бясспрэчна, дээтымалагізаванае слова (асацыяцыя да бра́ма, бра́мка ’вароты, фортка’). Па паходжанню тое ж самае, што і бра́нтка (гл.) < польск. Краўчук, БЛ, 1975, 7, 66.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бра́ма, -ы, мн. -ы, брам, ж.

Шчыльныя, на дзве палавіны, крытыя зверху вароты, якія закрываюць галоўны ўваход на тэрыторыю горада, завода, двара і інш.

Заводская б.

Трыумфальная б.

|| памянш. бра́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

|| прым. бра́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчыке́ціна, ‑ы, ж.

Тое, што і штыкеціна. Брамка з завостраных шчыкецін.. была адчынена. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)