Бра́нтка ’брамка ў стрэльбе’, ’штыфтык, на які надзяецца пістон’ (БРС). Сюды ж і бра́мка (гл.) ’тс’. Запазычанне з польск.brandka, brantka ’тс’ (< ням.Brandröhre або Brandruthe, Варш. сл. 1, 200). Укр.бра́нтка ’тс’ < польск. < ням., Шалудзька, Нім, 22.