бра́вы, -ая, -ае.

Мужны з выгляду; удалы, малайцаваты.

Б. мужчына.

|| наз. бра́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бра́вы бра́вая бра́вае бра́выя
Р. бра́вага бра́вай
бра́вае		 бра́вага бра́вых
Д. бра́ваму бра́вай бра́ваму бра́вым
В. бра́вы (неадуш.)
бра́вага (адуш.)		 бра́вую бра́вае бра́выя (неадуш.)
бра́вых (адуш.)
Т. бра́вым бра́вай
бра́ваю		 бра́вым бра́вымі
М. бра́вым бра́вай бра́вым бра́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бра́вы бра́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́вы, ‑ая, ‑ае.

Мужны з выгляду, маладзецкі; удалы. Нашы героі былі хлопцы бравыя і.. ўзброеныя. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́вы wácker, tüchtig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бра́вы

(фр. brave)

мужны з выгляду, маладзецкі; удалы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Бра́вы ’бравы’ (Нас. Сб., Шат., БРС), ’прыгожы’ (Лысенка, ССП). Рус. бра́вый, укр. бра́вий. Запазычанне з франц. brave (можа, праз ням. brav) або з італ. bravo ’тс’. Гл. Фасмер, 1, 205; Шанскі, 1, Б, 184–185. Да гісторыі і распаўсюджання слова ў еўрапейскіх мовах гл. яшчэ Клюге, 98; MESz, 1, 367 (там і літ-ра). Шатэрнік лічыць гэта слова русізмам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бра́вы

(фр. brave)

мужны з выгляду, удалы, малайцаваты (напр. б. мужчына).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бра́вый бра́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малайцава́ты, -ая, -ае.

1. Удалы, спрытны.

М. хлопец.

2. Бравы, заліхвацкі.

М. выгляд.

|| наз. малайцава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)