Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бо́лькаж. (рана) я́зва, боля́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бо́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Рмн. ‑лек; ж.
Разм. Гнойная або запалёная ранка; язва, струп. [Васілька:] — Вы, дзядзя, ёдам памажаце больку, тады яна і загоіцца.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́лькаж Háutwunde f -, -n; Schorf m -(e)s, -e (струп)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Бо́лька ’болька, рана’ (Бяльк., Шат., Касп., Нас. і інш.). Утварэнне ад bolěti (гл. бале́ць). Гэта слова, відавочна, праславянскае і мае адпаведнасці ў кашуб., балг., серб.-харв., мак. мовах. Падрабязна Мартынаў, Бел.-польск. ізал., 92–93.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бале́ць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -лі́ць; незак.
1. Выклікаць адчуванне болю.
Сэрца баліць.
Баліць (безас.) пад лыжачкай.
Душа баліць (перан.).
2.перан. Хваляваць, турбаваць.
Шчыраму сэрцу і чужая болька баліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
я́звачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Памянш.да язва (у 1 знач.); невялічкі нарыў, болька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
боля́чкаразг.бо́лька, -кі ж., баля́чка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бальклі́вы ’карослівы, шурпаты (пра бульбу)’ (Жд.). Утварэнне ад бо́лька ’болька, ранка’ (Бяльк.). Параўн. і рус.дыял.бо́лька ’балючае месца, рана, балячка; кароста, фурункул’ (заходняе).