блин блін, род. бліна́ м., бліне́ц, -нца́ м.;

◊

пе́рвый блин ко́мом погов. пе́ршы блін камяко́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бліне́ц, -нца́ м. блин, бли́нчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўчо́нік м., разг. блин из мя́того карто́феля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блін (род. бліна́) м. блин;

◊ пячы́ як бліны́ — печь как блины́;

разбі́цца ў б. — расшиби́ться в лепёшку;

пе́ршы б. камяко́м — посл. пе́рвый блин ко́мом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грача́нік I м., зоол. (жук) ку́зька

грача́нік II м. гре́чневый блин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Блінькі́ ’мочкі ў вушах’ (Сцяшк. МГ). Здаецца, ад блін 1: блін ’блін’ > ’штосьці круглае’ > ’мочка’. Параўн. бел. блі́нчык ’юшка’ (Касп.), рус. блин, блино́к ’тс’. Дакладней, бел. блінькі́ ўтворана ад памяншальнага *бліно́к.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аўся́нік м.

1. (род. аўся́ніку) бот. ши́шечник;

2. (род. аўся́ніка) зоол. подёнка ж.; однодне́вка ж.;

3. (род. аўся́ніка) обл. овся́ный блин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгарэ́ць сов.

1. в разн. знач. подгоре́ть, пригоре́ть;

блін ~рэ́ў — блин пригоре́л;

малако́ ~рэ́ла — молоко́ пригоре́ло;

2. пригоре́ть;

шлак ~рэ́ў да рашо́ткі — шлак пригоре́л к решётке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камя́к, -ка́ м.

1. ком, комо́к; (шерсти и т.п. — ещё) клок;

к. сне́гу — ком (комо́к) сне́га;

2. только мн., обл., см. камы́;

◊ пе́ршы блін ~ко́м — посл. пе́рвый блин ко́мом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Блін 1 ’блін’. Рус. блин, укр. блине́ць. Слова ў гэтай форме пераважна ўсх.-слав. Зыходзячы з такіх форм, як ст.-рус. млинъ, укр. млине́ць, балг. млин, серб.-харв. мли̏нац, в.-луж. blinc//mlinc, н.-луж. młync і да т. п., звычайна лічаць, што першапачаткова было mlinъ (да прасл. melti ’малоць’), якое дысімілявалася (m–n > b–n). Так Сольмсен, KZ, 37, 589 і наст.; Міклашыч, 186; Праабражэнскі, 1, 30; Фасмер, 1, 175; Рудніцкі, 146. Ільінскі (РФВ, 61, 239 і наст.) разглядае форму блін асобна (яго рэканструкцыя: *бълинъ, якое быццам роднаснае ням. Beule ’шышка’), але гэта не пераконвае. Не пераконваюць таксама версіі пра запазычанне (аб гэтым Фасмер, 1, 175).

Блін 2 ’млын’ (Сцяц.). Мабыць, дысіміляцыяй (м–н > б–н) з млін (гл. млын).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)