прыгарэ́ць сов.
1. в разн. знач. подгоре́ть, пригоре́ть;
блін ~рэ́ў — блин пригоре́л;
малако́ ~рэ́ла — молоко́ пригоре́ло;
2. пригоре́ть;
шлак ~рэ́ў да рашо́ткі — шлак пригоре́л к решётке
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)