прыгарэ́ць сов.

1. в разн. знач. подгоре́ть, пригоре́ть;

блін ~рэ́ў — блин пригоре́л;

малако́э́ла — молоко́ пригоре́ло;

2. пригоре́ть;

шлак ~рэ́ў да рашо́ткі — шлак пригоре́л к решётке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)