бласта-

(гр. blastos = зародак, парастак)

першая састаўная частка складаных слоў — біялагічных і медыцынскіх тэрмінаў, якая паказвае на сувязь з зародкам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЛА́СТА...

(ад грэч. blastos парастак, зародак),

першая састаўная частка складаных слоў — біял. і мед. тэрмінаў, якая паказвае на сувязь з зародкам, напр. бластамікозы, бластацыста.

т. 3, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бласто́ма

(ад бласта- + -омя)

тое, што і неаплазія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластадэ́рма

(ад бласта- + -дэрма)

сукупнасць клетак, якія ўтвараюць сценку бластулы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластагене́з

(ад бласта- + -генез)

індывідуальнае развіццё мнагаклетачнага жывога арганізма пры бясполым размнажэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластаме́ры

(ад бласта- + -мер)

клеткі, якія ўтвараюцца пры драбленні яйцаклеткі жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластакіне́з

(ад бласта- + -кінез)

згінанне зародка некаторых членістаногіх і малюскаў у працэсе эмбрыянальнага развіцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластаміцэ́ты

(ад бласта- + -міцэты)

група дражджавых грыбоў, некаторыя віды якіх выклікаюць хваробы людзей і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластазо́іды

(ад бласта- + гр. zoon = жывёла + -оід)

дачэрнія асобіны, якія ўтвараюцца ў некаторых многавусікавых кальчацоў пры пачкаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластады́ск

(ад бласта- + дыск)

група клетак, размешчаных у выглядзе дыска на анімальным полюсе яйцаклеткі пры яе няпоўным драбленні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)