Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блазню́к, ‑а, м.
Разм. Тое, што і блазан (у 1, 2 знач.). Люба ведала, што Ігнась не маленькі ўжо, не блазнюк.Мурашка.Тады .. [Генька] быў яшчэ блазнюк, дзіця.Паслядовіч.Аляксею таксама было смешна, але ён стрымліваў сябе, каб не быць падобным на гэтых несур’ёзных блазнюкоў.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блазню́км.разм.пагард.гл. блазан
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
блазню́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Разм.Жан.даблазнюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)