блазню́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
блазню́к | блазнюкі́ | |
блазнюка́ | блазнюко́ў | |
блазнюку́ | блазнюка́м | |
блазнюка́ | блазнюко́ў | |
блазнюко́м | блазнюка́мі | |
блазнюку́ | блазнюка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)