берэ́йтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аб’ездчык верхавых коней, а таксама спецыяліст, які вучыць верхавой яздзе.

|| прым. берэ́йтарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берэ́йтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. берэ́йтар берэ́йтары
Р. берэ́йтара берэ́йтараў
Д. берэ́йтару берэ́йтарам
В. берэ́йтара берэ́йтараў
Т. берэ́йтарам берэ́йтарамі
М. берэ́йтару берэ́йтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

берэ́йтар ж. бере́йтор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

берэ́йтар, ‑а, м.

Чалавек, які аб’язджае коней і вучыць верхавой яздзе.

[Ням. Bereiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

берэ́йтар м уст

1. (аб’ездчык) Zúreiter m -s, -;

2. (настаўнік верхавой язды) Réitlehrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

берэ́йтар

(ням. Bereiter)

1) спецыяліст, які аб’язджае коней, вучыць верхавой яздзе;

2) памочнік дрэсіроўшчыка коней у цырку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

берэ́йтар

(ням. Bereiter)

1) спецыяліст, які аб’язджае коней, вучыць верхавой яздзе;

2) памочнік дрэсіроўшчыка коней у цырку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бере́йтор берэ́йтар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ujeżdżacz

м. берэйтар, аб’ездчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zúreiter

m -s, - берэ́йтар, нае́знік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)