беражо́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беражо́ны беражо́ная беражо́нае беражо́ныя
Р. беражо́нага беражо́най
беражо́нае		 беражо́нага беражо́ных
Д. беражо́наму беражо́най беражо́наму беражо́ным
В. беражо́ны (неадуш.)
беражо́нага (адуш.)		 беражо́ную беражо́нае беражо́ныя (неадуш.)
беражо́ных (адуш.)
Т. беражо́ным беражо́най
беражо́наю		 беражо́ным беражо́нымі
М. беражо́ным беражо́най беражо́ным беражо́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

беражо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беражо́ны беражо́ная беражо́нае беражо́ныя
Р. беражо́нага беражо́най
беражо́нае		 беражо́нага беражо́ных
Д. беражо́наму беражо́най беражо́наму беражо́ным
В. беражо́ны (неадуш.)
беражо́нага (адуш.)		 беражо́ную беражо́нае беражо́ныя (неадуш.)
беражо́ных (адуш.)
Т. беражо́ным беражо́най
беражо́наю		 беражо́ным беражо́нымі
М. беражо́ным беражо́най беражо́ным беражо́ных

Кароткая форма: беражо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

беражо́ны

1. прил., прич., в разн. знач. бережёный; см. берагчы́;

2. в знач. сущ. бережёный;

◊ ~нага і бог беражэ́ — посл. бережёного и бог бережёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беражо́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад берагчы.

2. у знач. наз. беражо́ны, ‑ага, м. Які беражэ сябе, асцярожны, клапатлівы. Беражонага і бог беражэ. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)