беражо́ны
1. прил., прич., в разн. знач. бережёный; см. берагчы́;
2. в знач. сущ. бережёный;
◊ ~нага і бог беражэ́ — посл. бережёного и бог бережёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)