бензаі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бензаі́н
Р. бензаі́ну
Д. бензаі́ну
В. бензаі́н
Т. бензаі́нам
М. бензаі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бензаі́н, -ну м., хим. бензои́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бензаі́н

(ад с.-лац. benzoe = духмяны сок)

арганічнае злучэнне, бясколерныя крышталі, упершыню знойдзеныя ў бензоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бензои́н хим. бензаі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)