бензаі́н

(ад с.-лац. benzoe = духмяны сок)

арганічнае злучэнне, бясколерныя крышталі, упершыню знойдзеныя ў бензоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)